Aurrekoarekin gertatu bezala, bigarren disko hau ere zuek kaleratu duzue inongo diskoetxeren laguntzarik gabe. Jakina da Jamaikan mafia musikala indartsua zela, Euskal Herrian ba al da horrelakorik?

Ladis: Grabazio estudio batean grabatzeak diru asko balio du eta guk nahiago izan dugu lehenengo diskoa grabatu genuen estudio berdinean grabatzea. Urrestillako estudioa teknikoki nahiko ondo dago eta guk behar genuenerako balio zitzaigun. Bestetik, denbora aldetik guk nahi adina egon gara eta horri garrantzi handia ematen diogu.

Bigarren disko honen grabaziorako Estatu mailan erreferente diren Loud & Lone-koen laguntza izan duzue. Nolakoa izan da harremana?

L: Grabazioa egin eta gero pistak nahastea oso inportantea da eta Euskal Herrian ez dago reggae-a guk nahi bezala nahasten duenik. Santanderreko lagun hauek 70. hamarkadako jamaikar soinu analogikoa lortzen dute eta horretan maisu dira. Asko ikasi dugu beraiekin eta pazientzia handia izan dute gurekin.
Txato: Hasiera batean grabazioa modu digitalean egin genuen eta Loud & Lone-koak ekipo analogikoa erabiltzen dute eta horrek arazoak ekarri zizkigun, baina azkenean lortu genuen grabazioa txukun ateratzea, dub bertsioekin eta guzti.